Project Description

در یک خانواده متشکل از پدر و مادر و فرزندان کودک به عنوان گیرنده پیام و پدر و مادر به عنوان فرستنده پیام هستند. طبعا اگر جز والدین افراد دیگری هم در پیرامون کودک حضور داشته باشند به تعداد فرستنده ها اضافه خواهد شد. این فرستنده ها مرتب پیام هایی را ارسال می کنند و کودک باید تمام ان ها را دریافت کند. این در حالی است که نمی دانیم پیام های ارسالی برای کودک مناسب است یا خیر! گاهی نیز پیام های ضد و نقیضی ارسال می شود. کودک در محاصره این ارتباطات و پیام ها، رفتارهای ویژه ای از خود بروز می دهند که با تکرار آن ها، الگوهای ارتباطی مخصوصی شکل می گیرد.

برای برقراری یک ارتباط خوب با کودک، لازم است زمان کافی برای آن اختصاص دهید با کودک حرف بزنید، به صحبت های او توجه کنید. با او بازی کنید، او را نوازش کنید و نه این که صرفا نیازهای اولیه او را برطرف کنید

بخوانید: در برابر مقاومت کودک برای آموزش توالت رفتن/ از پوشک گرفتن چه کنیم؟

 

چگونه می توانیم یک پیام خوب و مناسب به کودک بدهیم؟

از عبارات کوتاه و دقیق استفاده کنیم

ساده و روشن حرف بزنیم

از بیان جملات مبهم و کلی اجتناب کنیم

پیام باید متناسب با سن و سال کودک باشد و کودک توانایی انجام ان را داشته باشد

از عبارات هرگز، همیشه و هیچ وقت، استفاده نکنیم

ارتباط چشمی خود را با کودک حفظ کنیم

آرام ولی قاطع صحبت کنیم

از جملات پرسشی استفاده نکنیم

احساس خود را به کودک بگویید

قاطع و مهربان باشید

 

نقش زبان بدن، هنگام صحبت کردن با کودک

بخوانید چرا کودک از مدفوع خود می ترسد؟

 

حالت های بدن

هنگامی که می خواهیم که کودک دستور دهیم باید موارد زیر را رعایت کنیم

خود را هم قد کودک کنیم و به صورت ایستاده به کودک دستور ندهیم

چشم در چشم کودک بدوزیم

دستان کودک را دستانمان بگیریم

به صورت کاملا جدی با وی صحبت کنیم؛ از فریاد زدن و به زبان آوردن حرف های زشت و ناسزا پرهیز کنیم. بهتر است هنگام دستور دادن به کودک از لحن شوخ و یا تمسخر آمیز استفاده نکنیم

مطمئن شویم که کودک دستور را متوجه شده. برای اطمینان می توانیم از او سوال کنیم چه دستوری به او دادیم

حالت سر و صورت

بالا گرفتن سر و قرار گرفتن ان روبروی فرد مقابل، نشان دهنده همکاری و گوش دادن است

کج کردن سر به یک طرف علاقه و تمایل برای ادامه گوش کردن را نشان می دهد

تکان دادن سر به سمت پائین، نشانه تائید است

چرخاندن سر به دو طرف، نشانه مخالفت است

آوردن سر به سمت جلو، نشان دهنده عصبانیت است

حرکت سر به سمت پائین همراه با حرکت بدن نشان دهنده تایید است

حالت دهان

دهان آمیخته با لبخند نشان دهنده خوشحالی است

لب های پائین افتاده، غم و یاس را نشان می دهد

دهان درهم کشیده، عصبانیت، خشم و قاطع بودن را نشان می دهد

جمع شدن گوشه های دهان به سمت بالا، تمسخر و استهزا را نشان می دهد

دهان صاف و بی حال، بی علاقگی را نشان می دهد

حالت های چشم

چشم های کاملا باز، تعجب یا وحشت را نشان می دهد

چشم های چین خورده و نیمه باز نشانگر خشم و تنفر است

چشم های نیمه باز و افتاده خواب آلودگی و آرامش را نشان می دهد

چشم های به اندازه معمولی باز، حالت عادی و بدون استرس را نشان می دهد

ارتباط چشمی ضعیف، بیانگر بی توجهی، بی ادبی و غیرصمیمی بودن است

حالت های ابرو و پیشانی

ابروهای کمی چین خورده، خشم و قاطعیت را نشان می دهد

ابروهای کاملا آرام، راحتی، لذت و راضی بودن را نشان می هد

ابروهای بالا رفته، نشانگر ابهام، شک و کنجکاوی است

ابروهای بالا رفته، با ماهیچه های درهم کشیده صورت، ترس و اضطراب را نشان می دهد

ابروهای بالا رفته همراه با دهان باز، وحشت و تعجب را نشان می دهد

حالت های زبان

زبان کاملا به طرف جلو آمده، جسور بودن، خشم و اعتراض را نشان می دهد

زبان کمی به طرف جلو آمده، آرامش و خرسندی را نشان می دهد

زبان در حال لیسیدن لب ها، انتظار و پیش بینی را نشان می دهد

بخوانید: فرزندپروری

 

منابع

رفتاردرمانی: روش هایی برای تغییر سریع رفتار کودکان 4 تا 11 ساله، علیرضا تبریزی، انتشارات فراروان

تکنیک های فرزندپروری:روشی برای ساختن شخصیت سالم و پیشگیری از مشکلات روانی در فرزندان دکتر سعید جهانشاهی فرد، انتشارات ارجمند