روش های جدا کردن اتاق خواب کودک

یکی از مسائل مهمی که همواره ذهن والدین را درگیر خود می نماید ، جدا کردن اتاق کودک از اتاق والدین است . بسیاری از والدین به دلیل نگرانی از اینکه مبادا برای کودک مشکلی پیش آید و آنها متوجه نشوند، کودک را کنارتخت خود می خوابانند اما اگر در زمان مناسب اتاق کودک جدا شود ،اما این نگرانی ها دیگر جایی ندارد پژوهشی که در سال 2016 چاپ کرد نشان میداد مادرانی که از 6 ماهگی کودک خود را جدا میکنند در زمان خواب، خواب بهتری را تجربه میکنند و آنان که این کار را به بعد 18 ماهگی منتقل میکنند خواب نامناسبی داشته اند

مزایای جدا کردن اتاق خواب کودک

جدایی اتاق خواب باعث تقویت استقلال کودک می شود. چون کودک حالا فضای شخصی و مخصوص به خود را دارد. پس؛ در پی آن موجب بالا رفتن اعتماد به نفس در او می شود.

برخی از کودکان 5-6 ساله هنوز با والدین خود در یک اتاق می خوابند و حاضر نیستند اتاقشان جدا شود. والدین آنها می گویند که مشکلی پیش نمی آید اما اتفاقا این یک مساله بزرگ است که باید بررسی شود.

گاهی به خاطر وجود یک اتاق خواب در خانه مجبور هستیم با کودکمان در یک اتاق بخوابیم. توصیه می شود حتما کودک تخت خواب جدا داشته باشد، بهتر است قسمت کودک و والدین به وسیله پرده جدا شود.

هفت دلیل برای جدا کردن اتاق خواب کودک و مستقل شدن کودک

علت اول جداکردن اتاق خواب کودک

کودکان باید یاد بگیرند که در طول شب خودشان را آرام کنند.اگر آنها همیشه متکی به والدینشان باشند، به درستی نمی توانند راه های آرام کردن خودشان را یاد بگیرند و در آینده نیز متکی به خود بار نمی آیند و افراد وابسته ای تربیت می شوند.

علت دوم جداکردن اتاق خواب کودک

کودکان باید یاد بگیرند که والدینشان روابط خودشان را دارند. وقتی می بینند والدینشان به عنوان یک بزرگسال از با هم بودن لذت می برند، باعث می شود وقتی بزرگ تر شدند از شریک آینده شان نیز همین انتظار را داشته باشند.

علت سوم جداکردن اتاق خواب کودک

کودکان هنگامی که احساس می کنند می توانند از خودشان مراقبت کنند به خود می بالند.آنها خودشان لباسشان را می پوشند و کارهایی که به نظافت مربوط می شود را خودشان انجام می دهند. همچنین خوابشان را تنظیم می کنند که این امر باعث ایجاد حس استقلال و اعتماد به نفس برای رفع نیازهای شخصی شان می شود.

علت چهارم جداکردن اتاق خواب کودک

والدینی که تمام طول روز را کار می کنند از فرزندانشان دور می شوند و این یک روند دوطرفه است یعنی به همین ترتیب فرزندانشان هم از آنها فاصله می گیرند. بنابراین اینکه شب را با هم بگذرانید فکر خوبی است.اگرچه، راه های دیگری هم برای گذراندن زمان با فرزندتان به جای خوابیدن و نزدیکی فیزیکی وجود دارد که باعث رشد سالمشان می شود و روابط والدین و فرزند را قوی می کند.

علت پنجم جداکردن اتاق خواب کودک

بسیاری از کودکان از شب می ترسند مانند ترس از تاریکی، هیولا در کمد و آدم دزدها که این ترس ها موقتی و طبیعی هستند که آنها به خوبی می توانند در تخت خوابشان بر آن غلبه کنند. هنگامی که کودکان اتاق خواب مستقل خود را دارند و با راهنمایی والدین و قوت قلب گرفتن از آنها بر ترس هایشان غلبه می کنند، اعتماد به نفسشان افزایش پیدا می کند.

علت ششم جداکردن اتاق خواب کودک

کودکان می خواهند احساس کنند که آنچه را که همسالانشان بر آن تسلط دارند را می توانند انجام دهند.آن دسته که در تختخواب پدر و مادرشان می خوابند، اغلب آن را مخفی نگه می دارند و احساس شرم می کنند که نمی توانندآن کار را انجام دهند.

علت هفتم جداکردن اتاق خواب کودک

به کودک یاد بدهید هنگامی که شب کابوس می بیند در تخت خوابش صبر کند که این خودش به نوعی پیشرفت در رشد است. اما والدین به اتاق کودک می آیند و او را بغل می کنند و آرامش می دهند. سپس کودک یاد می گیرد که دوباره بخوابد. یادگرفتن صبر یکی از مراحل مربوط به رشد است که در طول روز همه نوع یادگیری را تقویت می کند. گاهی اوقات کابوس وجود ندارد، فقط یک بیدارشدن موقتی است. در مورد کودکی که مطمئن باشد اگر چشمانش را ببندد دوباره به خواب می رود باعث ایجاد حس اعتماد به نفس در او می شود.

تاثیر جدا کردن اتاق خواب کودک

جدا نمودن اتاق خواب کودک از پدر و مادر تا 4 سالگی تاثیرات زیادی در رفتار او می گذارد. دو نمونه از این تاثیرات عبارتند از

تاثیر اول

جدا نمودن اتاق خواب کودک سبب می شود اعتماد آنها نسبت به والدین بیشتر شود و کودکان حتی زمانی که والدینشان در کنار آنها نیستند احساس امنیت کنند.

تاثیر دوم

جدا نمودن اتاق خواب کودک موجب تقویت حس استقلال در کودک می شود و با این روش کودک احساس میکند فضای شخصی و مخصوص به خود را دارد و میتواند خود مستقلا در اتاق خود بخوابد.

بهترین زمان جدایی اتاق کودک

کودکان در بین 6 تا 18 ماهگی به طور طبیعی دچار اضطراب جدایی می شوند. در این سن اگر از والدینشان جدا شوند مضطرب می شوند و گریه می کنند. بنابراین بهتر است جدایی اتاق خواب در این فاصله سنی اتفاق نیافتد و مناسب ترین زمان از 18 ماه تا 4 سال می باشد.

قبل از سن 6 ماهگی نباید اتاق خواب کودک را از والدین جدا نمود زیرا تا قبل از 6 ماهگی ، نوزاد آسیب پذیر است و همچنین به تغذیه از شیر مادر در طول شب نیاز دارد.

همچنین تا قبل از 6 ماهگی به دلیل اینکه کودک خودش را از مادرش جدا نمی داند وابستگی زیادی به او دارد و همچنین نیاز به مراقبت لحظه به لحظه دارد؛ بهتر است این امر به بعد از 18 ماهگی موکول شود.

چه نکاتی را باید در نظر بگیریم؟

آمادگی روحی و روانی والدین بسیار مهم است زیرا به همراهی و صبوری آنها مخصوصا مادر نیاز است داشتن آرامش مادر در این زمینه می تواند کمک موثری به روند تطبیق با شرایط کند.

به این نکته توجه کنید که شروع جدایی از اتاق خواب کودک شروع می شود و این شما هستید که کم کم باید به اتاق خودتان بروید.

شرایط روحی و روانی کودک را نیز در نظر بگیرید. این مرحله برای کودک بسیار اضطراب آور است. بنابراین برای کودکانی که دچار اضطراب جدایی هستند باید از یک روانشناس کودک مشورت بگیرید.

برای جدا کردن اتاق کودک همراهی والدین بخصوص مادر نیاز است . آرامش مادر در این زمینه سبب می شود تا کودک هر چه سریعتر این مشکل حل شود.

مراحل جدایی اتاق خواب کودک

مرحله اول جدا کردن اتاق کودک

مرحله آماده سازی کودک است که به وسیله داستان، شعر، نمایش عروسکی و تماشای کلیپ های آموزشی باید کودک خود را برای جدایی آماده کنید. یعنی قبل از اقدام به جدایی باید کودک را آماده این کار کنیم. به این ترتیب مراحلی را که قرار است درواقعیت اتفاق بیافتد را در قالب داستان یا عروسک بازی و … برایش توضیح می دهیم. با این کار باعث می شویم تا اضطراب کمتری را تحمل کند و راحت تر مساله را بپذیرد.

در مرحله دوم جدا کردن اتاق کودک

کودک را باید به اتاق خوابش ببرید و در تختش بخوابانید. این مرحله آغاز تکنیک (محو شدن تدریجی والدین) است. در این مرحله با فاصله اندکی از کودک و در پائین تخت وی یا اگر بر روی تشک می خوابد روی تشک دیگری بخوابانید و در اتاقش بمانید. اگر کودک اضطراب داشت و بیقراری کرد می تواند دستان شما را بگیرد و ارتباط فیزیکی برقرار کند.

نکته قابل توجه اینکه زمانی به مرحله بعد می رویم که کودک شما به مرحله قبل عادت کرده باشد.

در مرحله سومجدا کردن اتاق کودک

مادر باید فاصه بیشتری از کودک بگیرد. یعنی باید رختخوابتان با کودک حداقل یک متر فاصله داشته باشد.

در مرحله چهارمجدا کردن اتاق کودک

می توانید دم در ورودی اتاق کودک بخوابید تا کودکتان شما را ببیند و از حضورتان آرامش بگیرد.

در مرحله پنجم جدا کردن اتاق کودک

و آخر کودک دیگر بدون حضور شما به رختخواب می رود و شما فقط برای گفتن شب بخیر و یا احیانا داستان به اتاقش می روید و شب را در اتاق خودتان می مانید. اگر کودک نیمه های شب بیدار شد و به اتاق شما آمد باید او را به تخت خودش بازگردانید و در آنجا بخوابانید.

نکته

پیشرفت او را بعد از یک هفته ارزیابی کنید
دکتر فلدمن-وینتر می گوید ، اگر کودک شما هنوز مرتبا گریه می کند و خواب خواهر و برادر خودش را مختل می کند ، او را به اتاق خودتان برگردانید و بعد از یکی دو ماه دیگر دوباره امتحان کنید.

نتایج تحقیقات دکتر کانسگارا

می توانید از تخت خواب های قابل حمل و جا به جایی استفاده کرد اگر ازین تخت ها استفاده میکنید بهتر است که اول از اتاق والدین جدایی رو تجربه کند بعد اتاقش به وسیله همان تخت جابه جا شود.

بهترین حالت خواب را تنظیم کنید. اتاق را روی دمای مناسب ، بین 68 تا 72 درجه فارنهایت تنظیم کنید. اگر محله شما پر سر و صدا است ، یک دستگاه یا برنامه صدای سفید می تواند به خاموش کردن صدا کمک کند ، اما در مورد احتمال عوارض جانبی منفی با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید. یک مطالعه منتشر شده در سال 2014 نشان داد که صدای سفید که برای مدت طولانی با صدای زیاد پخش می شود ، می تواند خطر نقص شنوایی کودک را افزایش دهد.

اتاق را تاریک کنید – برای مثال با کشیدن پرده ها – گرچه داشتن یک چراغ شب خوب است. و حیوانات خانگی را از اتاق بیرون نگه دارید. حیوانات ممکن است با ایجاد صدا یا تلاش برای بازی کردن در ، خواب کودک شما را مختل کنند و اگر به داخل گهواره پرش کنند ، خطرناک است.

نتایج تحقیقات دکترمیندل

دکتر میندل می گوید: یک برنامه برای خواب تنظیم کنید. اگر قبلاً این کار را انجام نمی دادید ، ایجاد یک برنامه قبل از خواب به کودک شما کمک می کند. داشتن این برنامه تغییر اتاق را آسان تر می کند زیرا «اکنون فقط تغییر مکان به جای تغییر همه چیز است «

اگر کودک شما عادت به غذا خوردن حین به خواب رفتن دارد ، تغذیه او را تنظیم کرده و به او کمک کنید یاد بگیرد چگونه به طور مستقل بخوابد.

کودک خود را با اتاق خوابش آشنا کنید. دکتر میندل می گوید ، بسیاری از کودکان ممکن است زمان بسیار کمی را در اتاق های جدید خود گذرانده باشند. آشنایی با اتاق خواب باعث اطمینان بخشی کودک است ، بنابراین عادت دادن او به فضای جدید به انتقال کمک می کند. دکتر میندل می گوید ، برای اینکه فرزندتان در اتاق جدیدش راحت تر باشد ، شب ها در حالی که هنوز هم در اتاق شما وقت می گذراند ، چند ساعت شب با او در اتاق خودش وقت بگذرانید . در طول روز نیز از او بخواهید در اتاق خودش بازی کند یا در آن چرت بزند

خلاصه روش های جدا کردن اتاق خواب کودک

یک برنامه شبانه قابل پیش بینی ایجاد کنید.
کودک خود را با انجام برنامه قبل از خواب و با تشویق او به بازی و چرت زدن در اتاق خواب خودش با فضا آشنا کنید.
تغییرات را به صورت تدریجی انجام دهید. برای مثال اگر کودک شما در یک تخت قابل حمل در اتاق شما می خوابد ، به جای اینکه بلافاصله به تختخواب ناآشنا بروید ، از او بخواهید که در تخت قدیمی در اتاق جدید بخوابد. یا. می توانید چند شب اول را با او در اتاق جدید بخوابید ، سپس به تدریج طی چند هفته دور شوید.
اطمینان حاصل کنید که اتاق نسبتاً ساکت ، تاریک و در دمای مناسب بین 68 تا 72 درجه فارنهایت است.
اگر کودک شما بعد از یک یا دو هفته خوب به اتاق جدید عادت نکرد ، یک مدت به او فرصت دهید و بعدا دوباره امتحان کنید.

روان نیک نوید ارامش و آگاهی