Project Description

ما در این یادداشت در مورد یک اختلاف ساده صحبت نمی کنیم، شکایت هایی مثل: “مامان! ، او وسایل من را برداشت!” یا “او همه اش ادای من رو درمیاره!” بلکه ما در مورد موقعیت هایی حرف می زنیم که بچه ها دچار درگیری فیزیکی شده اند مثل مشت زدن، گاز گرفتن، سیلی زدن یا حتی موارد بدتر

حقیقت این است که این رفتارها نسبتاً رایج است ، خصوصاً در کودکان کوچکتر که مهارت حل تعارض کمتری دارند.باید بپذیریم که این لحظات جزو بخش های طبیعی زندگی و بزرگ شدن بچه ها ست اما به معنی این نیست که یک رینگ بوکس در اتاق پذیرایی ایجاد کنیم

اگر با فرزندانی که در خانه می جنگند دست و پنجه نرم می کنید با یک نقشه راه گام به گام همراه ما باشید تا شما را راهنمایی کنیم که چطور با مدیریت اوضاع، استرس و ترس ناشی از اختلافات خواهر و برادر را کاهش دهید. ما در اینجا سه دست راهکار اطلاعات ارائه کرده ایم شامل

قبل از دعوا

حین دعوا

بعد از دعوا

قبل از دعوا : جوانب مختلف را بسنجید

بهتر است قبل از هرچیزی درباره ایجاد یک خانه آرام صحبت کنیم

الف)خودتان را آماده کنید تا والدین منصفی باشید

با خودتان خلوت کنید و مشخص کنید ممکن است چه کارهایی را بطور ناآگاهانه انجام می دهید که موجب ایجاد رقابت بین خواهر و برادرها می شود

من می دانم که انجام این کار ممکن است مثل خوردن یک داروی تلخ دشوار باشد، اما بسیاری از رفتارهای نادرستی که در بچه های خود مشاهده می کنیم ناشی از کاری است که ما به عنوان والدین انجام می دهیم. برای جلوگیری از جنگ بین خواهر و برادرها، باید یک محیط عادلانه و بی طرف ایجاد کنیم

والدین حتی بدون آنکه بدانند از بسیاری جهات در ایجاد رقابت بین فرزندان خود سهیم هستند. نگران نباشید ، اگر خودتان را در ایجاد رقابت مقصر می دانید، به خواندن ادامه دهید. در این یادداشت راهکارهایی عملی وجود دارد که به کمک آنها می توانید تغییراتی ایجاد کنید

برای ایجاد یک فضای عادلانه باید از انجام این دو کار دست بکشیم

یک) برچسب نزنید

چه بصورت کلامی و چه ضمنی ، برچسب هایی مانند باهوش،تنبل،وحشی و…… زمینه را برای جنگ خواهر و برادر فراهم می کنند. به عنوان مثال ، اگر یک کودک را “قهرمان” برچسب گذاری کنید ، می توانید مطمئن باشید که خواهر و برادر وی احساس بی کفایتی می کند یا اگر یک کودک دیگر را “کودک مشکل دار” لقب دهید، خواهر و برادر او ممکن است احساس برتری کند

مقایسه کردن بچه ها و برچسب های مثبت و منفی که به آنها چسبانده می شود زمینه را برای دعوا فراهم می کند.گاهی اوقات حتی برچسب ها گفته نمی شوند ، فقط ضمنی هستند ، اما به همان اندازه رقابت ایجاد می کند

به تعاملات خود با فرزندان نگاه کنید. آیا شخصی وجود دارد که شما او را به عنوان فرزند ویژه خود ببینید؟ یکی که وقتی می خواهید کاری سریع و بدون سر و صدا انجام شود به او اعتماد کنید؟

بررسی کنید که چگونه ممکن است بر رابطه بین خواهر و برادر تأثیر بگذارید. آیا می توانید ببینید که چگونه ممکن است کودکی احساس توانایی کمتری کند و این مسئله زمینه را برای رقابت فراهم کند؟

برچسب های مثبت چیزهای بامزه ای هستند زیرا ما اغلب فکر می کنیم بوسیله آنها به فرزندانمان کمک می کنیم. ما معتقدیم به آنها عناوینی می دهیم که آنها را سربلند کند ، درست است؟ اما واقعیت این است که این تاج ها می توانند بار سنگینی برای کودک باشند و یک کاتالیزور رقابت برای کسانی است که این تاج ها به روی سر نمی گذارند

دو) نقش قربانی و جلاد را تقویت نکنید

به عنوان پدر و مادر، ما اغلب خود را در نقش کارآگاه و داور می بینیم. به عنوان یک کارآگاه ، اولین کار ما شناسایی “قربانی” و “جلاد” در دعوا است. یا اینکه به عنوان داور سوت می زنیم و خطا را اعلام می کنیم

، اولین کار ما شناسایی “قربانی” و “جلاد” در دعوا است. یا اینکه به عنوان داور سوت می زنیم و خطا را اعلام می کنیم

هنگامی که به اندازه کافی قضاوت کردیم و نقش همیشه قدرتمند قاضی را بر عهده گرفتیم، آن وقت اوضاع پیچیده و خراب تر از قبل می شود. ما “قربانی” را با آغوش گرم و کلمات محبت آمیز آرام می کنیم و “جلاد” را با توبیخ شدید طرد می کنیم به اتاقش می فرستیم

در واقع ما یک سیگنال واضح برای بچه ها ارسال می کنیم که بازیگر نقش ضعیف تر در دعوا باعث جلب توجه می شود

اکنون می دانید چه کارهایی نباید انجام دهید

 

ب) چگونه یک محیط بدون جنگ ایجاد کنیم

در اینجا چند استراتژی آورده شده که می توانید برای ایجاد یک محیط بدون جنگ استفاده کنید. ما می دانیم وقتی نیاز احساس تعلق و توجه بچه ها برآورده نمی شود، احتمال انجام کارهای نمایشی و رقابت به سرعت بالا می رود

با انجام این 3 کار پتانسیل دعوا را به حداقل برسانید

یک) سبد توجه کودکان خود را روزانه پر کنید

روزانه به آنها توجه مثبت داشته باشید. هر روز وقت بگذارید و با توجه به شرایط، وارد دنیای آنها شوید تا رابطه عاطفی برقرار کنید و انگیزه های کودک را برای دعوا و جلب توجه کم می کنید. این به معنای زمان جداگانه برای هر کودک است که در آن توجه شما را جلب کند

حقیقت این است که فرزندپروری فعال بسیار موثرتر از فرزندپروری واکنشی است. متأسفانه ، بسیاری از متخصصان فرزندپروری، روشهای پاسخگویی به کودکان را پس از بروز رفتار نامناسب – اتمام وقت ، پاداش ، شمارش تا سه – آموزش می دهند، احتمالاً بیشتر آنها را امتحان کرده اید

وقتی صحبت از رقابت بین خواهر و برادر می شود (و اکثر موضوعات فرزندپروری) بهتر است قبل از شروع واقعی مسائل را مهار کنید. به همین دلیل پر کردن سبد توجه بچه ها در هر روز بسیار مهم است. با گذراندن 10 دقیقه وقت یک به یک با هر کودک و انجام کاری که آنها انتخاب می کنند، تمایل او را برای جلب توجه شما از راه های منفی مانند جنگ با خواهر و برادر از

بین خواهید برد

 

دو) اطمینان حاصل کنید که کودکان به خوبی استراحت کرده اند

اگر بچه ها خواب کافی داشته باشند، احتمال اینکه کنترل بیشتری بر اعمال خود داشته باشند، بیشتر است. بنابراین هر وقت فرصتی پیش آمد، شرایط را برای چرت زدن یا استراحت شان فراهم کنید. بچه ها به آن زمان احتیاج دارند تا هم از نظر روحی و هم از نظر جسمی خود را دوباره پیدا كنند. با کاهش ماهیت تکانشی آنها ، کمتر شاهد درگیری خواهید بود

 

سه) ویژگی های مثبت کودکان را تشویق کنید

به جای برچسب زدن به فرزندان ، خصوصیات مثبت آنها را تشویق کنید. با تشویق تلاش آنها برای تحقق استعدادها یا توانایی های طبیعی شان به فرزندان خود این قدرت را می دهید تا متناسب با توانایی های بالقوه خود عمل كنند

به جای گفتن “او یک فرد باهوش است” ، می توانید بگویید “او تمام تلاش خود را در مدرسه انجام داده است.” یا به جای “او یک ورزشکار است” ، بگویید “او برای بهبود ضربه زدن به توپ سخت تلاش می کند.”

شنیدن تشویق های والدین فرزندان را قادر می سازد تا بیشتر تلاش کنند. وقتی کودکان می فهمند که تلاش بیش از نتیجه ارزیابی می شود، انگیزه بیشتری دارند که همه تلاش خود را انجام دهند

در حین دعوا : آرام باشید

تکنیک ها و استراتژی هایی برای حفظ خونسردی ، بهبود اوضاع و ایجاد لحظات یادگیری که می تواند از مشاجرات آینده جلوگیری کند

یک) تا جایی که می توانید بیرون گود بمانید

در حالی که این موضوع با غریزه والدینی مغایر بنظر می رسد است ، اما از ورود به درگیری بچه ها خودداری کنید حداقل تا زمانی که تبدیل به یک نزاع جسمی شود

اگر مسئله یک صدا زدن ساده است یا ناراحتی های ملایم دیگری در حال بیان است ، از ایفای نقش داوری خودداری کنید ، به سادگی به اتاق دیگری بروید. با این کار ، هرگونه توجهی که فرزندان به دنبال آن هستند ، از بین خواهید برد و به آنها فرصت می دهید تا اختلافات را به تنهایی حل کنند. اگر با این وجود ، دعوا شدت گرفت و یک درگیری ساده به یک مسابقه کشتی تبدیل شد، لطفاً استراتژی های زیر را پیاده کنید

دو) آرام باشید و به کودکان خود نیز کمک کنید تا آرام باشند

قابل درک است که وقتی بچه هایتان به یکدیگر ضربه می زنند ناراحت باشید، اما با حفظ آرامش نتایج بهتری خواهید گرفت. وقتی ناراحت می شوید و صدایتان را بلند می کنید، فرزندان تان می ترسند و این فقط به جنگ قدرت دامن می زند

اگر با صدایی بلند وارد دعوای فرزندان شوید ، بدون شک انبوهی از اتهامات و شکایات مخالف را دریافت خواهید کرد: ” او اول من را زد!” “او اسباب بازی من را گرفت!” “او شروع کرد!” “نه ، او آن را شروع کرد!”

هنگامی که بچه ها شروع به متهم کردن یکدیگر می کنند، از به عهده گرفتن نقش قاضی خودداری کنید. بهترین کار این است که با اظهار نظری عاری از قضاوت و با آرامش و بی طرفی وارد رینگ دعوا شوید. برای مثال می توانید بگویید: ” به نظر می رسد که شما برای کنار آمدن با هم مشکل دارید.”

در صورت لزوم ، می توانید کودکان را از هم جدا کنید و بگویید ” این دعوا بی نتیجه است. بیایید چند لحظه صبر کنیم و آرام شویم. “

برای اینکه این جملات موثر واقع شوند، مهم است که خلق و خویی آرام ، خونسرد و بی طرف داشته باشید. نمی توانید در حالی که دست های خود را مشت کرده اید و از عصبانیت سرخ شده اید این جملات را بگویید و انتظار داشته باشید که کودکان به آن عمل کنند

سه) بررسی کنید که آیا بچه ها سلامت و ایمن هستند؟

پس از نشستن گرد و غبار جنگ ، نزد فرزندان خود بروید و جراحات را بررسی کنید. در صورت نیاز به باند یا کیسه یخ ، با آرامش و بدون سرزنش هیچ یک از طرفین ، آن را تهیه کنید. وقتی که مطمئن شدید همه در امان هستند، می توانید آرامش را به فضای خانه برگردانید. یک لیوان آب به همه بدهید ، یک میان وعده کوچک تهیه کنید ، یک موسیقی آرام بخش را روشن کنید. از بچه ها بخواهید عروسک مورد علاقه خود را بغل کنند ، نفس های عمیق بکشند. به این ترتیب می توانید به طور موقت وضعیت را کنترل کنید

 

بعد از دعوا : طرف هیچ یک را نگیرید

هنگامی که جنگ فروکش کرد و دیگر هیچ مشتی پرتاب نشد ، زمان مناسب تمرین برخی مهارتهای حل تعارض است.تا زمانی که همه به آرامش نرسیدند این مراحل را انجام ندهید در غیر این صورت ممکن است تلاش جدی شما با شروع یک دعوای دیگر خنثی شود.

همچنین به خاطر داشته باشید ، اگر در گذشته به صورت جنگنده و پرانرژی وارد مبارزات فرزندان می شدید ، ورود همراه با خونسردی و بی طرفی به برخی از تمرینات نیاز دارد. فرزندان شما در چند بار اول که این کار را انجام می دهید از این فضا فاصله می گیرند، بنابراین خود را آماده کنید که در این مسیر باقی بمانید و اگر انتظار دارید نتیجه بگیرید این ابزارهای حل تعارض را به طور مداوم اجرا کنید

یک) مانند یک گوینده ورزشی عمل کنید

یک گوینده ورزشی به سادگی آنچه را که می بیند، مطرح می کند.او قضاوت نمی کند ، سرزنش نمی کند یا حکمی صادر نمی کند. در عوض ، او از عباراتی مانند “آنچه از تو می شنوم این است که وقتی برادرت اسباب بازی را از تو گرفت ناراحت شدی.” یا “من می بینم که وقتی خواهرت مرتباً حرفهایت را تکرار می کند احساس آزاردگی می کنی.”

کودکان را تشویق کنید از جملات این چنینی استفاده کنند

احساس می کنم ……………

وقتی ……………………. ناراحت می شوم

وقتی ………….. احساس ناراحتی می کنم

وقتی ……………………… ناامید می شوم

بدین ترتیب آنها یاد می گیرند که به سادگی واقعیت ها را بیان کنند و آنچه را که احساس می کنند، ابراز نمایند. پیشنهاد میکنم برای آموزش بهتر به کودکان و نوجوانان خود بخش مهارت همدلی را درکودکان اینجا و ارتباط موثر را درکودکان اینجا و نوجوانان اینجا بخوانید

وقتی دعواهای خواهر و برادر به یک بازی سرزنش کننده تبدیل می شود ، تقریباً غیرممکن است که برای صلح برنامه ریزی کنید. از طرف دیگر ، هنگامی که کودکان احساسات خود را ابراز می کنند ، هیچ مشاجره ای وجود ندارد زیرا شما نمی توانید به کسی بگویید “نه ، چنین احساسی نداری”

همانطور که مانند یک گزارشگر ورزشی عمل می کنید ، بگذارید بچه ها ناراحتی خود را بدون سرزنش بیان کنند و به سادگی بحث را تعدیل کنند. اگر دعوا دوباره شروع به گرم شدن کرد ، کمی استراحت کنید و بعداً راجع به این موضوع صحبت کنید وقتی که همه می توانند با آرامش درباره آنچه اتفاق افتاده بحث کنند

دو) تمرین را دوباره تکرار کنید

وقتی همه افراد احساسات خود را بیان کردند ، به فرزندان خود کمک کنید تا بفهمند دفعه بعد چه کار متفاوتی می توانند انجام دهند ، سپس آن را تمرین کنید. این کار به فرزندان شما فرصت می دهد تا روش های بسیار موثری را برای کنترل احساسات خود در آینده بیاموزند

صبور باشید، تمرین بیان احساسات می توانند طاقت فرسا باشد ، و فراموش نکنید که یادگیری عادت ها و مهارت های جدید زمان بر است

در مورد بچه های کوچکتر ، به کمک عروسک ها رول پلی بازی کنید و برای بازسازی موقعیت ها از عروسک ها استفاده کنید. کودک خود را تشویق کنید که وقتی عصبانی، ناراحت و یا نا امید شد چه کاری می تواند انجام دهد مثلا از آن محیط دور شود ،از بزرگترها کمک بخواهد ، از کلمات برای گفتن احساسات خود استفاده کند وووو

برای بچه های بزرگتر ، نقش آفرینی بسیار خوب عمل می کند و وقتی والدین یا دو نفر تظاهر به بچه بودن می کنند ، معمولاً برایشان لذت بخش است. وقتی بچه ها می بینند رفتارشان از بیرون چگونه است و سپس رفتارهای مناسب را انجام می دهند ، برای حل اختلاف در آینده بهتر آماده می شوند

توانایی استفاده از این استراتژی های حل تعارض در یک لحظه و یک شب اتفاق نمی افتد. کلید اصلی موفقیت تمرین در اوایل کار است

سه) مدل ارتباط صلح آمیز

هرچه محیط خانه با احترام بیشتری توام باشد ، احتمال پرخاش کودکان نسبت به یکدیگر کمتر خواهد بود. مهربانی و احترام را سرلوحه قرار دهید و بچه های خود را برای انجام این کار آموزش دهید. در نتیجه سطح استرس و ناامیدی ناشی از پرخاشگری کاهش می یابد

وقتی می بینید فرزندتان احساسات خود را (بدون ضرب و شتم با دیگری) مدیریت می کند ، رفتار او را تأیید کنید به آن اشاره کنید و بگویید ، ” وقتی از رفتار برادرت عصبانی شدی ، واقعاً خودت را کنترل کردی. من می دانم که

سخت بود. تو واقعاً بزرگ شدیا”

به یاد داشته باشید ، در ابتدا کار آسانی نخواهد بود ، اما تمرین باعث پیشرفت می شود و پیشرفت باعث آرامش بیشتر در خانه شما می شود

مطالعه کتاب “راهنمای بهبود روابط خواهر و برادرها” به شما کمک می کند تا فراز و نشیب‌های رابطهٔ منحصر به فرد خواهر و برادرها را بهتر درک کنید

 

https://www.positiveparentingsolutions.com/parenting/sibling-fighting منبع: این یادداشت برداشت آزادی ست از